Niet eerder zat er een week tussen mijn nieuwsbrieven. Maar eerlijk: ik ben kapot. De afgelopen weken zaten stampvol (als in: niet gezond) met deadlines, events, een groot activistisch project en een opname voor iets heel bijzonders waar ik nog niks over mag zeggen (maar pfoe, wát een eer!)… Maar ik hoop dat deze duurzame modetips een hoop goed maken.

Deze week werk ik aan veel nieuwe OFFMODE-content: een talk met duurzame stylist Victorien van Duuren van de Angel Fashion Academy (heb je vragen? Stel ze in de comments!), een podcast waarin ik mijn activismeverhaal vertel (hoe ik me hierin ontwikkelde en hoe ik het nu aanpak) én een artikel over B Corp. Want wat betekent het eigenlijk dat fastfashionmerken als Princess Polly nu ook een B Corp kunnen zijn? Snel meer!

1. Slim (ver)kiezen

Met het oog op de verkiezingen krijg ik vaak de vraag: zijn er politieke partijen die iets zeggen over duurzame kleding? Voor zover ik weet is Partij voor de Dieren de enige partij die het onderwerp expliciet benoemt in hun verkiezingsprogramma: zij pleiten voor een ultrafast fashion wet die reclame voor bedrijven als SHEIN en Temu verbiedt, en een forse heffing instelt op wegwerpkleding.

Check ook de Klimaatkieswijzer en de Women Inc. kieswijzer om te zien welke partijen goed scoren (ik vind deze thema’s iig heel belangrijk). En loop op zondag 26 oktober om 13.00 uur mee met de Klimaatmars in Den Haag, zodat we juist in dit momentum een vuist maken.

2. WTF: SHEIN opent eerste fysieke winkel in Frankrijk

Óngelooflijk. Afgelopen week las ik dat SHEIN zijn eerste permanente winkel opent in Europa. Uitgerekend in het iconische BHV Marais in Parijs, een plek die ooit symbool stond voor vakmanschap, couture en cultureel erfgoed.

Hoe kon dit gebeuren? Nou: BHV is recent overgenomen door een nieuwe eigenaar die, midden in financiële problemen en met onbetaalde facturen aan Franse merken, koos voor een deal met SHEIN om meer publiek te trekken. Een strategische zet die natuurlijk keihard wringt aan alle kanten.

Want juist Frankrijk werkt aan een anti fast fashionwet, precies bedoeld om merken als SHEIN aan te pakken vanwege hun extreme overproductie en milieu-impact. De backlash is dan ook groot: verschillende merken trokken zich al terug uit BHV, politici en vakbonden spreken zich fel uit en zelfs banken die betrokken waren bij de herfinanciering eisen uitleg.

Toch houdt de nieuwe eigenaar voet bij stuk. Er zouden zelfs plannen zijn om het model uit te rollen naar andere Franse steden, ondanks het groeiende protest en de boete van 40 miljoen euro die SHEIN vorige week kreeg wegens misleiding en privacyschending. Ik snap het nog steeds niet helemaal.

Interessant detail: fysieke winkels zijn precies wat SHEIN’s succesmodel altijd vermeed. Ze brengen vaste kosten, voorraadbeheer en personeel met zich mee; iets wat haaks staat op het digitale model waarmee het bedrijf groot werd. Wat mij betreft zegt dit alles over de macht van geld in de mode: zelfs in het land dat zichzelf graag ziet als voorloper in duurzame kleding, blijkt winst nog steeds zwaarder te kunnen wegen dan waarden. Ik ben benieuwd waar dit heen gaat en ik hou je op de hoogte.

3. Wauw: Oceanista, de eerste modetentoonstelling van het Scheepvaartmuseum

Wauw. Toen ik werd benaderd door de makers van Oceanista | Fashion & Sea, de eerste modetentoonstelling óóiit van het Scheepvaartmuseum, maakte mijn hart een sprongetje: of ik op beeld wilde vertellen over de impact van het huidige modesysteem en mijn No Buy Year. We filmden bij mijn kast en ik had geen idee dat het later op zo’n groot scherm te zien zou zijn. Zo tof 🙂

Maar de echte reden dat je deze tentoonstelling moet bezoeken, is natuurlijk de inhoud en het visuele spektakel. Oceanista is namelijk een indrukwekkende ode aan maritieme mode, met betoverende creaties van onder anderen Jean Paul Gaultier en Iris van Herpen.

4. Duurzame modetips: allesbehalve saaie merken

Oké, tijdens mijn No Buy Year (we zitten al op driekwart!) is het natuurlijk niet al te handig om rond te hangen op webshops, maar ik wilde je toch wat inspiratie meegeven. Ik merk namelijk dat het beeld dat ‘bewust’ automatisch gelijkstaat aan ‘basic’ hardnekkig blijft, terwijl er zóveel fantastische merken zijn die het beter doen zonder dat je stijl eronder hoeft te lijden als je van wat meer uitgesproken houdt. Deze duurzame modetips zijn niet perfect, maar wél een kijkje waard.

Check ook mijn Brand Guides:
• De 23(!) mooiste edgy & trendy duurzame kledingmerken
• De grote online vintage guide – de 11 mooiste NL/BE webshops
• De Grote Upcycling Guide – de 19 mooiste merken

1. OhSevenDays – mooi label uit Istanbul dat kleding maakt van deadstock en duurzame materialen.
2. Thinking MU – heeft in de huidige collectie bijzonder mooie, opvallende broeken (zoals deze). Erg mooi idealistisch Spaans label.
3. ARMEDANGELS – ze hebben echt hele fijne jeans in de collectie (dit is de HAAYI, in mijn eigen kast is de MURLIAA favoriet). Met de code WHENSARASMILES_15 krijg je t/m 14 oktober 15% korting op alles (besteding v.a. €50).
4. Slow Love – ben al een paar jaar verliefd op deze trui. Zou het ooit?
5. O My Bag – prachtige tassen, vooral deze Leo. Al mag mijn eigen Vicky er ook zéker wezen 🙂
6. Feners – Spaans merk dat lokaal en eerlijk produceert. Qua materialen helaas niet duurzaam, maar wél met respect voor de makers.
7. Rita Row – Nog zo’n mooi Spaans label dat eerlijk en vooral lokaal produceert.
8. Peterson Stoop – écht unieke schoenen, gemaakt van geüpcyclede sneakers.

Kort nieuws:

• Heb je me vorige week gespot in Kassa? Ik mocht kort uitleggen hoe ik met het boy- en buycotten van fast fashion bijdraag aan een eerlijkere kledingindustrie (fun fact: voor één minuut zendtijd film je ongeveer drie uur!) Dank aan Kassa voor dit mooie podium!
• Ook heel leuk: mijn mijn interview in Dagblad van het Noorden over stoppen met fast fashion, samen met modepsycholoog Anke Vermeer, met wie ik ook deze talk over trends opnam en vorige week in een panel zat.
• Tijdens de Dutch Sustainable Fashion Week was de openingsshow van The Circle Club een hoogtepunt: een nieuw platform dat elf merken en upcyclers samenbracht om afgedankte textielstromen om te toveren tot unieke catwalkstukken, als versneller van een circulaire mode-industrie.
• Nieuw in audioland: De Klerenkwestie, de podcast van voormalig Kamerlid Kiki Hagen, waarin ze met spelers uit de mode-industrie spreekt over de impact en kansen van de nieuwe UPV-wetgeving voor textiel.
• Tot slot: er liep een greenwashingklacht tegen Copenhagen Fashion Week. Die is afgewezen, maar de organisatie moet voortaan wél beter toezien op misleidende duurzaamheidsclaims.

5. TV programma: Made in China

Nieuw op tv: Made in China (PowNed), waarin Mark Baanders en Filemon Wesselink een compleet leven bestellen via Chinese webshops, van gadgets tot een uitklapbaar huis (wát?!). Eén van de hoofdvragen: is goedkoop uiteindelijk duurkoop?

Ik heb het zelf nog niet gezien, maar goed om te weten: verschillende media uitten kritiek op de toon van het programma, variërend van negatieve stereotypering van Chinezen tot “het clichébeeld is ook een beetje waar”. Toch ben ik benieuwd, want het raakt natuurlijk keihard aan de verborgen kosten achter onze koopgekte.

6. Wauw: Iris van Herpen in de Kunsthal

Vanaf dit najaar staat de Kunsthal Rotterdam volledig in het teken van Iris van Herpen. Sculpting the Senses toont meer dan honderd van haar grensverleggende ontwerpen en belooft een zintuiglijke reis te worden waarin mode, kunst, natuur en technologie samensmelten.

Er is zelfs een replica van haar atelier te zien, plus een soundscape van Salvador Breed die de ervaring compleet maakt. En wie alvast wil voorproeven: de podcast Het geheim van Iris van Herpen (met Splinter Chabot) duikt in haar creatieve proces en samenwerkingen met wereldsterren. Ik wil hier zó graag heen. Tip: ga doordeweeks en het liefst vroeg, want het kan erg druk zijn.

7. Nummer over sisterhoodhypocrisie

Ik heb onlangs een kleine obsessie ontwikkeld voor SOFIA ISELLA en dit nummer. Ik had haar graag willen zien op Lowlands dit jaar. De lyrics van haar donkere indiepop vind ik zó raak. Vooral in dit nummer, over hoe snel bewondering voor andere vrouwen kan omslaan zodra ze succesvol zijn. Hoe dun de ‘steun’ in de (so called) sisterhood soms is. Hoe graag vrouwen elkaar vieren, míts ze niet te veel ruimte innemen.
Voor mij raakt het aan iets groters: hoe vaak afgunst eigenlijk voortkomt uit onvoldoende tevredenheid met onszelf. En hoe juist zelfliefde en verbinding het enige echte tegengif, ook tegen de koophonger die daar vaak uit voortkomt.

Het deed me denken aan het boek Krabben (2020) van Daan Borrel en Milou Deelen, waarin ze onderzoeken waarom vrouwen elkaar soms naar beneden halen, en hoe we dat patroon kunnen doorbreken door meer te verbinden. Maar goed. Luister dit donkere nummer (prachtige opbouw) en vooral de lyrics. En wees lief voor elkaar.