De afgelopen maand voelde een beetje als een modeseizoen op turbostand: terwijl er in de winter- en lentemaanden weinig gebeurde, zie ik nu zoveel voorbij komen dat het niet eens in één update past. Eigenlijk wilde ik dit bericht eerder delen en in kleinere porties, maar zoals je ziet: dat is (weer) niet gelukt. Sorry. Dit zijn de dingen die me opvielen en die jij misschien ook wil weten. Enjoy!

1. Frankrijk pakt ultrafast fashion (en influencers!) eindelijk écht aan

Yes, dit gebeurt écht: vanaf juli 2025 verbiedt Frankrijk reclame voor ultrafast fashionmerken als SHEIN en Temu. En, nu komt het: ook via influencers(!): wie in Frankrijk een haul deelt of affiliate linkt naar dit soort merken, kan daar juridisch op worden aangesproken. Zelfs onbetaalde zichtbaarheid valt onder de regels. Wauw. Daarnaast volgen strengere eco-labels, belastingen op ultrafast fashion en boetes tot miljoenen. Bekijk hier een Instagram Reel over deze geweldige ontwikkeling. Het bijzondere: deze wet richt zich niet alleen op productie, maar ook op de hyperpromotie­cultuur die overconsumptie aanwakkert. Ik wacht met smart tot Nederland dit voorbeeld volgt.

2. Mooie merken die ik ontdekte

1. Fitol Collections maakt prachtige designs van geüpcyclede stoffen.

2. Het prachtige Ghanese Yevu Clothing stopt en houdt een enorme End Of Era sale (60% korting). Als je gek bent op prints: check dit merk.

3. The Slow Label straalt rust en klasse uit en staat voor een langzame, duurzame werkwijze. Heel mooi merk.

4. The View Yoga werkt zo ethisch en duurzaam mogelijk. Ik hoor geweldige verhalen over de kwaliteit en pasvorm (en ook verkrijgbaar in lange lengtematen!)

3. Frustraties: Kate Moss x Zara & de Bezos wedding hype

Uit álle merken ter wereld kiest Kate Moss voor een samenwerking met… Zara. Een boho festivalcollectie (die mij weer helemaal terug zuigt naar de jaren ‘10 en de comeback van skinnyfication), zogenaamd geïnspireerd op haar eigen archief. Ironisch, want haar eigen merk Cosmoss draait om balans, bewustzijn en ‘sacred mist’. Terwijl Zara bekendstaat als aanjager van fast fashion en verantwoordelijk is voor overproductie, uitbuiting en vervuiling. Je zou denken: als je écht aan inner work doet, werk je niet samen met het merk dat liefde voor kleding uit de industrie heeft getrokken. Maar goed.

Nog pijnlijker: hoe Vogue en Elle de bruiloft van Amazon miljardair Jeff Bezos omtoverden tot hét mode-event van het jaar. Ze repten geen woord over ongelijkheid, vervuiling of uitbuiting (tip: kijk Buy Now: The Shopping Conspiracy en zie hoe vreselijk Amazon te werk gaat). Zelfs klimaatactivist Leonardo DiCaprio was erbij, iets dat menig wenkbrauw (ook de mijne) liet fronsen. Ook de aanwezigheid van de Kardashians kreeg ongelooflijk veel modemedia-aandacht en het frustreert me dat vooral Vogue werkelijk álles over deze vervuilende familie blijft delen. Als ze diezelfde energie nou eens in duurzaam nieuws zouden steken…

4. WAUW: de Spring 2026 Ready To Wear show van Willy Chavarria

In de auto naar een familiefeest liet Jordi me de 2026 show van Willy Chavarria zien. Ik vond het gewéldig. Niet alleen qua stijl (wauw), maar vooral omdat het geen show was vol loze statements, maar een persoonlijk verhaal over afkomst, identiteit en waardigheid.

De show opende met 35 op straat gecaste modellen van kleur in witte XXXL T-shirts en shorts, handen achter hun rug, knielend op het rode tapijt. Het was een stille aanklacht tegen het Amerikaanse detentiebeleid en een ode aan de mensen die zijn opgepakt of gedeporteerd door ICE, ook uit Chavarria’s geboorteplaats Huron.

Daarna kwam de collectie: veel kleur, bijna als vorm van rebellie, en veel perfecte tailoring en jaren 80-silhouetten die kracht en persoonlijkheid uitstraalden. Overal doorheen voelde je de diepe, trotse verwijzing naar zijn Chicano roots: in de prachtige muziek, de modellen, de styling… Één kloppend, bezield verhaal. En een stijl waar je u tegen zegt.

5. Het verhaal achter de kleurrijke kleding op Keti Koti

Afgelopen zondag bezocht ik het Amsterdam Roots Festival en werd opnieuw geraakt door de kracht van ‘kleding als erfgoed’ (lees hier mijn artikel). Op 1 juli vindt de officiële herdenking van de de afschaffing van de slavernij plaats in het Oosterpark, waar ik vlakbij woon, en dan zie ik op straat de meest prachtige kleurrijke outfits, vol symboliek. Op NOS zag ik een overzicht waarin de betekenis achter de angisa (hoofddoek), de yaki (jasje), de rok en zelfs de lendendoek (pangi) wordt uitgelegd. Toch raad ik je – en mezelf – aan om verder te kijken. Keti Koti, het boek van modejournalist Janice Deul, is een toegankelijke, kleurrijke en persoonlijke gids voor iedereen die (het belang van) deze dag beter wil begrijpen. Het gaat niet alleen over de geschiedenis van de slavernij, maar ook over hoe herdenken en vieren vandaag samengaan, en hoe kleding daarin een rol speelt. Meer over kleding als erfgoed – en waarom de Nederlandse klederdracht is vervlogen, in tegenstelling tot die van andere culturen – lees je in deze uitgebreide analyse op OFFMODE.

7. Vermoeiend: het is Sardine girl summer

Ben je na mijn deep dive in (micro)trends nog steeds geobsedeerd door erbij horen en loop je rond met sardientjes om je nek? Gefeliciteerd: je bent officieel een fashion victim van de ‘Sardine Girl Summer.’ Mensen weten van gekkigheid niet meer wat ze moeten bedenken.

8. Mijn irritatie rondom Adam Sandlercore

Alsof dat nog niet genoeg was, viel mijn oog op een stuk van Vogue waarin Emily Ratajkowski haar eigen ‘sexy spin’ doet op Adam Sandler-core — de nonchalante, anti-modische stijl van de acteur die gewoon draagt wat er in z’n kast hangt. Letterlijk: “Whatever is in the closet, I grab it,” zegt hij er zelf over in deze video.

Emily’s versie bestaat uit een bandeautop, oversized baseballshorts en netballerina’s. Dús Adam Sandler-core, volgens Vogue. Maar het hele punt is juist dat hij níet nadenkt over stijl, terwijl haar hele imago is gebouwd rondom bewust doordachte styling tot in de puntjes. Voor mij het perfecte voorbeeld van hoe de modewereld zichzelf uitmelkt. Alles wordt een ‘core’ (dit gaat gewoon om één persoon he). Zelfs het níet meedoen is nu een look. En eerlijk? Ik heb Vogue steeds minder hoog zitten.

9. Het verhaal van ‘mooiste meisje’ Jeanne de Kroon

Op de titel haak ik normaal eigenlijk al af (en ik begreep dat meer mensen een programma over mooie mensen gedateerd vinden). Maar de allerlaatste aflevering, met Jeanne de Kroon (Zazi / Woven Women), was het kijken waard.

Tuurlijk, het bekende format blijft: een jeugd vol bewondering, drama en uiteindelijk een vrouw die ‘er sterker uitkomt’. Maar Jeanne geeft er een belangrijke draai aan. Ze spreekt open over misbruik en eenzaamheid, maar vooral over haar missie: een ander modesysteem bouwen met prachtige stoffen met betekenissen, gelijkwaardige samenwerkingen met vrouwen in India en Centraal-Azië en de United Nations Ethical Fashion Initiative. Ik ben groot fan van haar werk en liefde voor de wereld en voor kleding. Het werkt aanstekelijk.

Bekijk de aflevering hier