Duurzame kledingkast
De belangrijkste lessen die ik van mijn No Buy Challenge leerde

De belangrijkste lessen die ik van mijn No Buy Challenge leerde

Time flies when you’ve having… enough! Weet je nog dat ik drie maanden geleden een No Buy Challenge begon? Dat deed ik omdat ik de afgelopen tijd steeds meer begon te beseffen dat een duurzame garderobe niet begint bij duurzame aankopen, maar bij een duurzame mindset. En aan de mijne kon écht niet wel geschaafd worden. Nog steeds voelde ik regelmatig de behoefte om iets nieuws te kopen. Zomaar. Of omdat ik mezelf had wijsgemaakt dat ik het écht nodig had. Tijd om mezelf een beetje te pushen!

 

Wat hield mijn No Buy Challenge in?

Het idee was simpel: drie maanden lang mocht ik niks nieuws kopen. Ook niet tweedehands; én ik mocht geen giften aannemen of kleding ruilen. Mijn insteek is anders dan de Slow Fashion Summer, waarbij waarbij de laatste dingen wel mochten. De basisgedachte is namelijk anders: de Slow Fashion Summer focust zich op het beperken van je impact op de planeet en mijn challenge focust zich op het trainen van tevredenheid.

En het is me gelukt, ik heb niks gekocht! Over het algemeen verliep het goed en is de tijd gevlogen! Ik was blij verrast hoe makkelijk het eigenlijk was en ik heb ontzettend veel over mezelf geleerd (zie mijn challenge update). Natuurlijk had ik het soms moeilijk, maar ik ontdekte belangrijke lessen die me op de been hielden. Niet alleen tijdens mijn challenge, ik neem ze voor altijd met me mee…

 

1.
‘Tevreden zijn’ en ‘genoeg hebben’ zijn echt mentale knoppen die ik kan omzetten in mijn hoofd.

 

Mijn allerbelangrijkste les is dat het allemaal in je hoofd zit. Álles. Dat je een saaie garderobe hebt, dat je echt niks hebt om aan te trekken, dat je iets nieuws moet kopen om je goed te voelen, dat een No Buy Challenge lang duurt en moeilijk is. Als je een kleine garderobe hebt, bén je geen saaier mens dan een trendy fashionista met een walk in closet. Als je niks koopt, beé je niet ongelukkiger dan wanneer je wel iets nieuws koopt. En als je besluit tevreden te zijn, bén je tevreden. ‘Genoeg’ wordt niet bepaald door aantallen. Het wordt bepaald door jouw perceptie.

Nu ik weet dat mijn koophonger wordt gecreëerd door een illusie in mijn hoofd, heb ik geleerd om veel makkelijker de omdenkknop om te zetten. Sterker nog: ik besef steeds meer dat ik met minder af kan en nog steeds net zo gelukkig kan zijn. Als ik maar bepaal dat ik genoeg heb.

 

2.
Mijn consumeergedrag is één-op-één verbonden met mijn zelfwaarde

 

Daarop voortbordurend ontdekte ik nog een belangrijk punt. Namelijk dat mijn consumeergedrag één-op-één verbonden is met mijn eigenwaarde en hoe ik in mijn vel zit. Dat werd pijnlijk duidelijk tijdens een dipje dat ik had, een paar weken voor het einde van de challenge. Een week lang voelde ik een ontzettende drang om iets te kopen. Ik was mijn oude kleding zat, ik voelde me er niet mooi meer in en ik wilde een nieuwe impuls in mijn kast. De reden was duidelijk: mijn relatie van 6,5 jaar ging in deze tijd uit. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik verdrietig was en slecht in mijn vel zat. Ik merkte dat mijn onzekerheid in het leven zich direct op mijn koopgedrag projecteerde. Ik wilde iets kopen om een gat te vullen. Toen ik me een paar dagen later weer iets beter voelde en afleiding had gevonden in andere dingen, verdween ook mijn koopdrang.

Ik leerde dat wanneer ik de behoefte voel opkomen om iets te kopen (als ik het niet nodig heb), ik niet moet zoeken naar iets om die honger te stillen, maar naar de oorzaak van mijn koopdrang. Daar word ik veel gelukkiger van dan van een nieuwe aankoop.

 

3.
Haalbaarheid is motivatie; voor ‘slechts drie maanden gaan was een slimme keuze.

 

Ik zag er van tevoren tegenop. Ik had nog nóóit drie maanden niks gekocht en het leek me lang. Op Instagram reageerde iemand op mijn challenge met: “kom op zeg, slechts drie maanden? Waarom niet meteen een jaar? Dan heeft het pas écht zin”. Toch voelde het goed om voor een enigszins toegankelijke periode te gaan (ik kon er bovendien nog steeds een periode aan vastplakken als ik wilde, toch?) en dat bleek ook te werken. Als je het behapbaar houdt voor jezelf, ga je geloven dat je het kunt. En met zo’n mindset kom je het verst!

Bovendien heb ik de drie maanden als heel kort ervaren. Dat ís het natuurlijk ook. En laten we wel wezen; als je drie maanden niks koopt, kun je waarschijnlijk nog steeds elke dag een  andere outfit dragen als je wilt. Ja, eigenlijk vind ik dat iedereen dit een keer moet proberen.

 

4.
Vermijd verleidingen en focus in plaats daarvan op niet-koop-inspiratie. Veel leuker én makkelijker.

 

Een drukke winkelstraat of een fancy Instagramaccount is Temptation Island voor een modeliefhebber in een No Buy Challenge. Vermijd ze! Het is een open deur, maar laten we eerlijk zijn: ondanks dat we weten dat media ons verleiden tot onnodige aankopen, zitten we er tóch vaak urenlang per dag op rond te kwijlen. Gewoon niet slim. Waar je dan al die uren mee moet vullen? Met dingen waar je mind-wise iets aan hebt, bijvoorbeeld. Zoals fantastisch leesvoer over duurzaamheid en minimalisme. Deze boeken hebben mij enorm geïnspireerd en gemotiveerd:

Filosofie voor een weergaloos leven 
Opgeruimd!
✓ Verlangen naar Minder
✓ De verborgen Impact
✓ Weg ermee

Het is heel simpel: vul je omgeving niet met verleidingen, maar met inspiratie die je juist aanzet tot niet kopen en je zult merken dat het echt een stuk gemakkelijker wordt. Simpel, maar je moet het wel dóen.

 

5.
Leer met je huidige garderobe omgaan en creëer daarmee rust in je hoofd

 

Het laatste punt had ik niet verwacht: ik merkte dat het me ergens ook heel veel rust gaf om niet bezig te hoeven zijn met wat ik nu weer allemaal kon gaan kopen. Tuurlijk, op zwakke momenten ging het wel degelijk door mijn hoofd, maar over het algemeen ervoer ik een soort rust die ik nog niet eerder had meegemaakt. Sterker nog; ik ben mijn huidige garderobe ingedoken en ging hem meer waarderen. Door de lessen die ik van Marie Kondo leerde ging ik beter voor mijn kleding zorgen én ik ontdekte de kracht van Winning Teams: vaste combinaties waar ik me fantastisch in voel en die altijd goed zijn. Door vaker voor deze Winning Teams kiezen (en te beseffen dat het écht niet saai is als je vaker hetzelfde draagt – en als anderen vinden van wel, so what?! ‘Saai’ zit in je hoofd!) gaf me veel rust.

 

Al met al vond ik het een ontzettend waardevolle ervaring en éigenlijk zou ik willen dat iedereen het eens doet. Het is helemaal niet moeilijk (it’s all in your head! ;)) en het heeft míj in ieder geval enorm geholpen om mijn koopdrang te verminderen en meer tevreden te zijn met wat ik heb. Bovendien heb ik veel geleerd over hoe de mechanismes in mijn hoofd werken én hoe ik ze positief kan beïnvloeden. Voor nu stopt mijn challenge, maar er is vooralsnog niks dat ik wil kopen – dus onofficieel gaat-ie waarschijnlijk nog wel even door. Zit je nu te twijfelen of je ook zo’n challenge wilt gaan doen, maar weet je niet of je het wel kunt en hoe je eraan moet beginnen? Volgende week zet ik op een rij hoe jij een succesvolle No Buy Challenge kunt starten!

______

De beste sustainable fashion inspiratie in je inbox?

Schrijf je in voor de gratis WSS newsletter en ontvang elke twee weken het laatste nieuws uit de duurzame modewereld, inspirerende merken, kritische blikken op de kledingindustrie, brand guides, kortingscodes en ander moois. Gewoon lekker makkelijk in je mailbox 🙂